ACKNOWLEDGING OTHERS

Document Type : Original Article

Author

Professor of Philosophy, University of Virginia, USA

Abstract

It is widely affirmed that human beings have irreplaceable valuable, and that we owe it to them to treat them accordingly.  Many theorists have been drawn to Kantianism because they think that it alone can capture this intuition.  One aim of this paper is to show that this is a mistake, and that Kantianism cannot provide an independent rational vindication, nor even a fully illuminating articulation, of irreplaceability.  A further aim is to outline a broadly Aristotelian view that provides a more fitting theoretical framework for this appealing conception of human value.  This critique of Kantianism extends to contemporary theorists with a broadly Kantian orientation, including Christine Korsgaard, Stephen Darwall and John Rawls.  The problem with these views, at heart, is that they attempt to ground morality in respect alone.  Yet it is love, not respect, that brings irreplaceability into view.  The paper closes with a sketch of a virtue-theoretic theory that follows Aquinas in taking love to be a master virtue that refines the other virtues so as to ensure a continuous and practically efficacious sensitivity to the irreplaceable value of fellow human beings.

Keywords

Article Title [Persian]

قدردانی از دیگران

Author [Persian]

  • تالبوت بروئر
استاد فلسفه دانشگاه ویرجینیا آمریکا
Abstract [Persian]

اینکه انسان ارزشی منحصربفرد (جایگزین ناپذیر) دارد و نیز باید با او همان گونه رفتار شود، به طور گسترده مورد تصدیق است. بسیاری از نظریه پردازان به این دلیل جذب کانت­گرایی شده است که تصور می­کنند تنها از این طریق است که این بصیرت به دست می آید. یکی از اهداف این مقاله، اثبات نادرستی این تصور است و بیان اینکه کانت گرایی نمی تواند نه یک توجیه عقلانی مستقل و نه حتی یک تبیین روشن کامل از جایگزین ناپذیری داشته باشد. هدف دیگر، طراحی یک دیدگاه جامع ارسطویی است که ساختار نظری مناسبی برای تمسک به این ارزش انسانی ارائه می­کند. این نقد از کانت گرایی به نظریات معاصر با گرایش کانتی، نظیر نظریة کریستین کرسگارد، استفن داروال و جان رالز، نیز وارد است. مشکل مرکزی این نظریه ها این است که آنها تلاش می کنند اخلاق را تنها بر احترام بنا نهند؛ ولی این عشق، و نه احترام، است که جایگزین ناپذیری را به منصه ظهور در می آورد. این مقاله با شرح مختصری از نظریه فضیلت نظری پایان می یابد که، به تبع آکوئیناس، عشق (محبت) را به عنوان فضیلت اصلی که سایر فضایل را می پالاید تا به یک حساسیت مؤثر عملی و مستمر نسبت به ارزش جایگزین ناپذیر ابناء بشر مطمئن شود.  

Keywords [Persian]

  • قدردانی
  • دیگری
  • کانت گرایی
  • ارزش جایگزین ناپذیر

References

Anscombe, G. E. M. (January, 1958). “Modern Moral Philosophy,” Philosophy, 33 (124): 1-19.
Aquinas, Thomas. (1948). Summa Theologiae, translated by the English Dominican Fathers. New York: Benziger Brothers.
Aristotle. (1985). Nicomachean Ethics, translated by Terence Irwin. Indianapolis: Hackett Publishing Company.
Auden, W. H. (2009). “Funeral Blues,” https://allpoetry.com/Funeral-Blues.
Brewer, Talbot. (2009). The Retrieval of Ethics (Oxford: Oxford University Press.
Darwall, Stephen. (2009). The Second-Person Standpoint: Morality, Respect and Accountability.Cambridge, MA: Harvard University Press.
Gaita, Raimond. (1991 and 2004). Good and Evil: An Absolute Conception. 2nd Edition, London: Routledge.
Gaita, Raimond. (2003). “Narrrative, Identity, and Moral Philosophy,” Philosophical Papers, 32: 261-77.
Haase, Matthias. (2014), 5. “Am I You?” in Philosophical Explorations. Available at http://dx.doi.org/10.1080/13869795.2014.949065
Kant, Immanuel. (1997). Groundwork of the Metaphysics of Morals, edited and translated by Mary Gregor. Cambridge: Cambridge University Press.
Kant, Immanuel. (2017). The Metaphysics of Morals, edited by Lara Denis and translated by Mary Gregor. Cambridge: Cambridge University Press.
Korsgaard, Christine. (1996a) Creating the Kingdom of Ends (Cambridge, MA: Harvard University Press.
Korsgaard, Christine. (1996b). The Sources of Normativity. Cambridge: Cambridge University Press.
LeBar, Mark. (2009). “Virtue Ethics and Deontic Constraints,” Ethics, 119 (4): 642-71.
McDowell, John. (1998). Mind, Value & Reality. Cambridge: Harvard University Press.
Parfit, Derek. (2011). On What Matters. Volume I. Oxford: Oxford University Press.
Plato. (1994). Symposium, translated by Robin Waterfield. Oxford: Oxford University Press.
Prichard, H. A. (1912). “Does Moral Philosophy Rest on a Mistake?”. Mind 21.
Rawls, John. (1971). A Theory of Justice. Cambridge, MA: Harvard University Press.
Thompson, Michael, “What Is It to Wrong Someone? A Puzzle about Justice,” in R. Jay Wallace, P. Pettit, S. Scheffler & M. Smith (eds.), Reason and Value: Themes from the Moral Philosophy of Joseph Raz. Oxford: Clarendon Press, 2004, 333-84.
Vogler, Candace, “Aristotle, Aquinas, Anscombe and the New Virtue Ethics,” at: https://www.academia.edu/2500806/Aristotle_Aquinas_Anscombe_and_the_New_Virtue_Ethics
Williams, Bernard. (1973). “The Makropulos Case: Reflections on the Tedium of Immortality,” in Problems of the Self. Cambridge: Cambridge University Press,  82-100.
Ethical Reflections
Volume 1, Issue 4 - Serial Number 4
January 2021
Pages 91-119

Files

History

  • Receive Date: 15 June 2021
  • Accept Date: 15 June 2021

Share

How to cite

Statistics