Document Type : Review Article
Author
Ph.D. Student at Islamic Philosophy & Theology, Mofid University, Qom, Iran.
Abstract
Keywords
Article Title [Persian]
Author [Persian]
دسترسی به فناوریهای نوین به صورت چشمگیری در حال رشد است. پیچیدگی مشکلات و معضلاتی که امروزه بشر با آن مواجه است تمایل به استفاده از روشهای نوین برای برطرف نمودن مشکلات پیشرو را افزایش داده است. کاستن درد و رنـجی که جامعـه انسانی از بیماریهای لاعـلاج ارثی و ژنتیـکی متحمل میشود و برآوردنِ خواستههایی که بهزیستی را به ارمغان میآورد، مهمترین دلایلی است که استفاده از فناوری مهندسی ژنتیک(genetic engineering) برای درمان و تقویت ژنتیکِ(genetic enhancement) انسانی را از نظر اخلاقی تجویز میکند؛ اما اندیشمندان بسیاری بهره بردن از این روش نوین و دستکاری مستقیم ژنومِgenome)) انسان برای تأمین مقاصد درمانی یا بهبود فـرم و ساختار فیزیکی و عملکردی انسان را اخلاقی نمیدانند و بر این باورند که حتی ثمربخشی احتمالی این فناوری در جهت بهسازی اخلاق انسانی مسیر اخلاقی بودن آن را همـوار نمیسازد. این مقـاله، نخست، مهندسی ژنتیـک و تقـویت ژنتیکی را در دایـرة دانشِ زیستفناوری تبیین؛ سپس، دلایل بر نفع و بر ضدّ اخلاقی بودن مهندسی ژنتیکِ انسانی را در قالب صورتبندی منطقی ارائه میکند و مورد بررسی و ارزیابی قرار میدهد. بازی در نقش خدا، غیر طبیعی بودن، غیر اصیل بودن و اصل رعایت حقوق دیگران از جمله مهمترین دلایلی است که مخالفان اخلاقی بودن مهندسی ژنتیک به نفع ادعای خود مطرح میکنند.
Keywords [Persian]