An analytical and critical view at The virtue of “courage” in Aristotle's Nicomachean Ethics

Document Type : Original Article

Authors

1 PhD student of Islamic ethics at Shahid Beheshti University, Tehran, Iran.

2 Assistant Professor, Department of Philosophy, Kalam, Religions and Theosophy, Faculty of Theology and Religions, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran.

Abstract

“Courage” has long been considered one of the important and common moral virtues of various human societies. Over the centuries, there have been different and diverse understandings of this moral virtue, which have led to spreading and narrowing the scope of its application in relation with vices and the other concepts. This difference and diversity of understandings of this virtue can also be seen among the ancient Greek philosophers. Aristotle also discussed this moral virtue in detail in his ethical works, especially in his famous book Nicomachean Ethics. The effort to find the components of the virtue of courage in the very subtle words of Aristotle in that book leads us to the nature of courage. In this article, first we extract and express the components of the virtue of courage in Nicomachean Ethics.Then, based on the obtained components, we give an analysis of Aristotle’s general viewpoint about the nature of courage, and, finally, we evaluate Aristotle’s views in Nicomachean Ethics about the virtue of courage.

Keywords

Main Subjects

Article Title [Persian]

نگاهی تحلیلی و انتقادی به فضیلت «شجاعت» در اخلاق نیکوماخوسی ارسطو

Authors [Persian]

  • محمدمهدی ولی زاده 1
  • علی اکبر عبدل آبادی 2
1 دانشجوی دکتری اخلاق اسلامی دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
2 استادیار گروه حکمت و کلام، ادیان و عرفان، دانشکدۀ الهیّات و ادیان، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
Abstract [Persian]

«شجاعت» از دیرباز یکی از فضایل اخلاقیِ مهمّ و مشترکِ جوامع بشری گوناگون به شمار می رفته است. طیّ قرون متمادی فهم‌های مختلف و متنوّعی از این فضیلت اخلاقی وجود داشته اند که به توسعه و تضییقِ قلمروِ کاربردِ آن در مرزبندی با رذایل و مفاهیم دیگر انجامیده اند. این اختلاف و تنوّعِ فهم ها از فضیلت شجاعت در میان فیلسوفانِ یونان باستان نیز دیده می شود. ارسطو نیز در آثارِ اخلاق‌شناختیِ خود، به ویژه در کتابِ مشهورِ اخلاقِ نیکوماخوسی، از این فضیلت اخلاقی به تفصیل بحث کرده است. کوشش برای یافتن مؤلّفه‌های فضیلت شجاعت در سخنانِ پرظرافتِ ارسطو در آن کتاب ما را به حقیقتِ شجاعت رهنُمون می سازد. ما در این مقاله کوشیده ایم که ابتدا مؤلّفه‌های فضیلت شجاعت در اخلاقِ نیکوماخوسی را استخراج و بیان کنیم؛ سپس بر اساسِ مؤلّفه های به دست آمده که بیست وپنج مورد در شش بخش اند، تحلیلی از نظرگاه کلّیِ ارسطو دربارۀ حقیقتِ شجاعت و شخص شجاع به دست دهیم و سرانجام به ارزیابیِ آرای ارسطو و مناسبات میان آنها بپردازیم.

Keywords [Persian]

  • ارسطو
  • فضیلت
  • شجاعت
  • مؤلّفه ها
  • اخلاق نیکوماخوسی
  • ترس

References

‘Āmirī, Abu al-Ḥassan. (1398 SH). Al-Sa’ādatu wa al-Is’ādu fi al-Sīrati al-Insāniyyah. Edited by Hossein Qadami. Qom: Āyat -e- Ishrāq Publications. [2020].       
Aristotle. (1381 SH). Nichomachean Ethics. Translated by Mohammad Hassan Lotfi. Tehrān: Tarh -e- Now Publications. Second Impression. [2002].                     
Aristotle. (1979). Al-Akhlāq. Translated by Isḥāq ibn Ḥunayn. Edited by ‘Abdu al-Raḥmān Badawi. Kuwayt: Wikālat al-Maṭbū’āt Publications.                            
Aristotle. (1924). ‘Ilm al-Akhlāq ilā Niqomakhūs. Translated by Aḥmad Luṭfi Al-Sayyid. Cairo: Dār al-Kutub al-Miṣriyyah.                                     
Aristotle. (2000). Nicomachean Ethics. Translated by Roger Crisp. Cambridge: Cambridge University Press.   
Aristotle. (1985). Nicomachean Ethics. Translated by Terence Irwin. Indianapolis: Hackett Publishing.    
Αριστοτέλης. (2006). Ηθικά Νικομάχεια. Θεσσαλονίκη: Ζήτρος. https://www.greek-language.gr/digitalResources/ancient_greek/library/browse.html?text_id=78.
Aristotle. (1991). The Complete Works of Aristotle. Edited by Jonathan Barnes. Princeton: Princeton University Press.
Bākūyi Katrimi Houriyyeh, et al. (1400 SH). “A Comparative Study of Aristotle’s Viewpoint of the Place of ‘Moral Virtue’ in ‘Human Eudaimonia’ in Nichomachean Ethics and Eudemean Ethics”. Ta’ammolāt -e- Falsafi. No. 26. Spring & Summer. PP. 75-104. [2022].
Comte-Sponville, Andre. (1390). Pequeno Tratado de Las Grandes Virtudes. Translated by Mortazā Kalāntari. Tehrān: Āgah Publicatins. Fourth Impression. [2011].
Curzer, Howard J. (1996). “Aristotle’s Account of the Virtue of Courage in Nichomachean Ethics III.6-9”. The Society for Ancient Greek Philosophy Newsletter, No.183. PP. 1-15.
Ladikos, Anasfasios. (2004). “Revisiting the Virtue of Courage in Aristotle”. Phronimon. Vol.5, PP. 77-92.
 Nisters, Thomas. (2000). Aristotle on Courage. Verlag: Peter Lang Publications.
Otteson, Michael. (2022). “Courage in Aristotle’s Theory of the Good”. Journal of Value Inquiry. PP. 1-17.
 Oxford English Dictionary. (1989). Oxford University Press. Vol. 2. Second Edition.
 Pangle, Lorraine Smith. (2018). “The Anatomy of Courage in Aristotle’s Nicomachean Ethics”. The Review of Politics. 80 (4). PP. 569 – 590.
Pears, David. (1978). “Aristotle’s Analysis of Courage”. Midwest Studies in Philosophy. 3 (1) PP. 273-285.
Plato. (1380 SH). The Complete Works of Plato. Translated by Mohammad Hassan Lotfi. Tehrān: Khārazmi Publications. Third Impression. [1999].
Rogers, Kelly. (1994). “Aristotle on the Motive of Courage”. The Southern Journal of Philosophy. 32 (3). PP. 303–313.
Roochnik, David. (2015). “Courage and Shame: Aristotle’s Nicomachean Ethics”. Etica & Politica. No 2. PP. 200-218.
Ross, David. (1995). Aristotle. London: Routledge. 6th Edition.
Scarre, Geoffrey. (1401 SH). On Courage. Translated by Rassoul Sa’douni. Tehrān: Bidgol Publications. First Impression. [2023].
Seligman, Martin. (1389 SH). Authentic Happiness: Using the New Positive Psychology to Realize Your Potential for Lasting Fulfillment. Translated by Mostafā Tabrizi. Tehrān: Dānzheh Publications. First Impression. [2010].
Sparshott, F. (1994). Taking Me Seriously: A Study of the Argument of the Nicomachean Ethics. Toronto: University of Toronto Press.
Vigani, Denise. (2017). “Aristotle’s Account of Courage”. History of Philosophy Quarterly. 34 (4). PP. 313–330.
Valizādeh, MohammadMahdi and Sa’īdi, Hassan. (1401 SH). “A Monotheistic Analysis of the Concept and Degrees of the Virtue of ‘Courage’ in Mystical Ethics”. Ta’amolāt -e- Akhlāqi. No.12. Winter. PP. 87-107. [2023].
Ward, Lee. (2001). “Nobility and Necessity: The Problem of Courage in Aristotle’s Nicomachean Ethics”. American Political Science Review. Vol. 95. No. 1. PP. 74-75.
Zavaliy, Andrei G. (2020). Courage and Cowardice in Ancient Greece: From Homer to Aristotle. Springer Publications. First Edition.
------------------------------------------------------------
ارسطو. (1381). اخلاق نیکوماخوس، ترجمۀ محمّدحسن لطفی. تهران: طرح نو، چاپ دوم.
ارسطوطالیس. (1979). الأخلاق، ترجمۀ اسحاق بن حنین، تحقیق عبدالرّحمن بَدَوی. کویت: وکالة المطبوعات. 
ارسطوطالیس. (1924). علمُ الأخلاقِ الی نیقوماخوس، ترجمۀ احمد لطفی السّیّد. قاهره: دارالکتب المصریّه.
اسپونویل، کنت. (1390). رساله­ای کوچک در باب فضیلت­های بزرگ، ترجمۀ مرتضی کلانتریان. تهران: آگه، چاپ چهارم.
اسکار، جفری. (1401). در باب شجاعت، ترجمۀ رسول سعدونی. تهران: بیدگل، چاپ اول.
 افلاطون. (1380). دورۀ آثار افلاطون، ترجمۀ محمّدحسن لطفی. تهران: خوارزمی، چاپ سوم.
باکویی کتریمی، حوریه و همکاران. (1400). «بررسیِ مقایسه‌ایِ نظرگاهِ ارسطو دربارۀ جایگاهِ «فضیلتِ اخلاقی» در «سعادتِ انسان» در اخلاقِ نیکوماخوس و اخلاقِ ائودِموس». تأملات فلسفی. ش26، بهار و تابستان، صص75-104.
سلیگمن، مارتین. (1389). شادمانی درونی: روان­شناسی مثبت­گرا در خدمتِ خشنودی پایدار، ترجمۀ مصطفی تبریزی. تهران: دانژه، چاپ اول.
عامری، ابوالحسن. (1398). اَلسَّعادَةُ وَ الإِسعادُ فِی السّیرَةِ الإِنسانیّةِ، تحقیق حسین قدمی. قم: آیت اشراق، چاپ اول.
ولی‌زاده، محمدمهدی و حسن سعیدی. (1401). «تحلیلی توحیدی از مفهوم و مراتب فضیلت شجاعت در اخلاق عرفانی». تأملات اخلاقی. ش12، زمستان 1401، صص87-107.
Aristotle. (2000). Nicomachean Ethics. Translated by Roger Crisp, Cambridge University Press.
 Aristotle. (1985). Nicomachean Ethics. Translated by Terence Irwin, Indianapolis, Hackett  Publishing
 Aristotle. (1991). The Complete Works of Aristotle, Barnes, Jonathan (ed.). Princeton, Princeton University Press.
 Αριστοτέλης. (2006). Ηθικά Νικομάχεια. Θεσσαλονίκη: Ζήτρος. https://www.greek-language.gr/digitalResources/ancient_greek/library/browse.html?text_id=78
 Curzer, Howard J. (1996). “Aristotle’s Account of the Virtue of Courage in Nichomachean Ethics”, Society for Ancient Greek Philosophy, pp. 1-15.
 Ladikos, Anasfasios. (2004) “Revisiting the Virtue of Courage in Aristotle”, Phronimon, Vol.5, pp. 77-92.
 Nisters, Thomas. (2000). Aristotle on Courage, Peter Lang.
 Otteson, Michael. (2022). “Courage in Aristotle’s Theory of the Good”, Journal of Value Inquiry, pp. 1-17.
 Oxford English Dictionary. (1989). Oxford University Press. Vol. 2. Second edition.
 Pangle, Lorraine Smith. (2018). “The Anatomy of Courage in Aristotle’s Nicomachean Ethics”, The Review of Politics, 80 (4), pp. 569 – 590.
Pears, David. (1978). “Aristotle’s Ahalysis of Courage”, Midwest Studies in Philosophy, pp. 273-285.
Rogers, Kelly. (1994). “Aristotle on the Motive of Courage”, The Southern Journal of Philosophy, 32(3), pp. 303–313.
Roochnik, David. (2015). “Courage and Shame: Aristotle’s Nicomachean Ethics”, Etica & Politica, No 2, pp. 200-218.
Ross, David. (1995). Aristotle, Routledge, 6th Edition.
Sparshott, F. (1994). Taking Me seriously: A Study of the Argument of the Nicomachean Ethics. Toronto: University of Toronlo Press.
Vigani, Denise. (2017). “Aristotle’s Account of Courage”, History of Philosophy Quarterly, 34 (4): pp. 313–330.
Ward, Lee. (2001). “Nobility and Necessity: The Problem of Courage in Aristotle’s Nicomachean Ethics”, American Political Science Review, Vol. 95, No. 1, pp. 74-75.
Zavaliy, Andrei G. (2020). Courage and Cowardice in Ancient Greece: From Homer to Aristotle, Springer, First Edition.
 
Ethical Reflections
Volume 4, Issue 4 - Serial Number 16
December 2023
Pages 81-107

Files

History

  • Receive Date: 02 October 2023
  • Revise Date: 09 December 2023
  • Accept Date: 20 February 2024

Share

How to cite

Statistics