تحلیلی بر سایش اجتماعی و اهمال‌کاری در زندگی سازمانی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

کارشناس ارشد مدیریت بازرگانی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.

چکیده

امروزه از پدیده‌ی سایش اجتماعی به‌عنوان یکی از معضلات و زوایای تاریک زندگی سازمانی که ناشی از تعاملات مستمر و اجباری سازمانی است، یاد می‌شود. با توجه به اینکه سایش اجتماعی یک معضل سازمانی با تبعات جبران ناپذیر است و موجب کاهش ظرفیت سازمانی و عدم توسعه منابع انسانی می‌گردد، این پژوهش در راستای مساعدت به مدیران سازمان و برای کاهش اثرات منفی سایش اجتماعی صورت پذیرفته است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر سایش اجتماعی بر اهمال‌کاری کارکنان است. در راستای هدف مزبور، سه فرضیه اصلی و سه فرضیه فرعی مطرح شد. روش تحقیق مورد استفاده توصیفی–کاربردی ­است و برای سنجش متغیر سایش اجتماعی از پرسشنامه دافی و همکاران (2002) و برای سنجش متغیر اهمال‌کاری از پرسشنامه تدوین شده توسط شوازر و دیل (2000) استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه کارکنان و نمایندگی های بیمه ایران استان کرمانشاه هستند. تجزیه و تحلیل داده‌ها از طریق آزمون t مستقل و مدل‌یابی معادلات ساختاری و با کمک نرم افزارهای SPSS و Smart-PLS انجام شد. نتایج نشان داد که بین سایش اجتماعی کارکنان و اهمال‌کاری ارتباط مثبت و معنادار وجود دارد، هم چنین بین زنان و مردان در میزان اهمال‌کاری و سایش اجتماعی اختلاف معنی دار وجود دارد. نتایج پژوهش به مدیران سازمان در جهت درک بهتر از سایش اجتماعی و سیاستگذاری صحیح در راستای کاهش تبعات منفی آن، به خصوص پیشگیری از گسترش اهمال‌کاری در بین کارکنان، یاری می‌رساند.

کلیدواژه‌ها


بدری گرگری، رحیم و حسینی، فریبا. (1389). «بررسی رابطه باورهای انگیزشی و راهبردی یادگیری خود تنظی می‌با تعلل ورزی دانشجویان دانشگاه تبریز»، فصلنامه علمی-پژوهشی، صص126-111.
خائف الهی، احمدعلی و علی‌پور درویشی، زهرا. (1389). «طراحی مدل سایش اجتماعی نیروی انسانی و پیامدهای ارتباطات میان فردی»، دوره 14، شماره 2، صص 45-66.
خسروی، علی اکبر. (1388). «بررسی رابطه رضایت شغلی کارکنان و اهمال‌کاری آنان در بخش آموزش سازمان توسعه تجارت ایران»، فصلنامه رهبری و مدیریت آموزشی، سال سوم، شماره 2، صص 141-125.
دامغانیان،حسین؛ رستگار، عباسعلی؛ علوی متین، فاطمه. (1400). «تأثیر تعارض رابطه بر تجربه سایش اجتماعی»،فصلنامه مطالعات مدیریت بهبود و تحول، دوره 30، شماره 99، صص27-9.
شجاعی باغینی, نفیسه و ملیکه بهشتی فر. (۱۳۹۲)، «بررسی رابطه بین سایش اجتماعی در سطح همکار و میزان تعارض فردی در دستگاه های اجرایی شهرکرمان»، اولین همایش ملی مدیریت کسب و کار، همدان، شرکت علم و صنعت طلوع فرزین، دانشگاه بوعلی سینا.صص19-1.
صفاری‌نیا، مجید و امیرخانی رازلیقی، زهرا. (1391). «تحلیل مسیر ارتطاط اهمال‌کاری سازمانی با برانگیختگی شناختی و فرسودگی شغلی کارکنان اداره های دولتی استان تهران»، پژوهش های مدیریت منابع سازمانی، دوره 2، شماره 4، صص 131-111.
کاظمی، مصطفی؛ فیاضی، مرجان و کاوه، منیژه. (1389). «بررسی میزان شیوع تعلل و عوامل مؤثر بر آن در بین مدیران و کارکنان دانشگاه»، پژوهش نامه مدیریت تحول (پژوهش نامه مدیریت)، دوره 2 ، شماره 4، صص 63-42.
مرشدی تنکابنی، محمدحسن. (1400). «بررسی نقش بدبینی سازمانی در رفتارهای انحرافی کارکنان با نقش میانجی سایش اجتماعی»، فصلنامة توسعه مدیریت منابع انسانی و پشتیبانی،سال شانزدهم، شماره 59، صص170-193.
ناصح، مژده؛ قاضی‌نور، مهدی؛ جغتایی، محمدتقی و نجومی، مرضیه. (1390). «گونه فارسی پرسش نامه حمایت اجتماعی»، فصلنامه رفاه اجتماعی، سال یازدهم، شماره 41، ص 251.
وهاب زاده مقدم، فاطمه سادات؛ خائف الهی، احمدعلی و دلخواه، جلیل. (1400). «کاهش اهمال‌کاری کارکنان با گونه‌شناسی». فصلنامة مطالعات منابع انسانی، دورة 11، شمارة 1، صص63-46.
یگانه، اسد؛ موسوی، فرانک؛ کاویانی، الهام؛ محمدی، سحر. (1398). «رابطه سایش اجتماعی و دلبستگی شغلی کارکنان با نقش معنویت در کار، چابکی سازمانی و جو اخلاقی». فصلنامه پژوهش‌های رهبری و مدیریت آموزشی، دورة 5، شمارة 19، صص90-65.
Duffy Michelle K., Jason D., Shaw Kristin L., Scott & Bennett J. Tepper. (2006). “The Moderating Roles of Self-Esteem and Neuroticism in the Relationship Between Group and Individual Undermining Behavior”. Journal of Applied Psychology, 91 (5): 103-134.
Eissa, G., & Wyland, R. (2018). “Work‐family conflict and hindrance stress as
Antecedents of social undermining: Does ethical leadership matter?” Applied
Psychology, 67 (4): 645-654.
Hoobler, Jenny. M; Daniel, J. Brass. (2006). “Abusive supervision and family undermining displaced aggression”. Journal of Applied Psychology, 91(5):1125-1133.
Kármen ,Demeter ;Szabó , Kinga; Maior, Edit; Fărcaƕ Susana; Kálcza Jánosi Kinga; János Réka. (2015). “Associations between academic performance, academic attitudes, and procrastination in a sample of undergraduate students attending different educational forms”. Social and Behavioral Sciences, 187(13): 45 – 49
Rook, K. S. (1984). “The negative side of social interaction: Impact on psychological well-being”. Journal of Personality and Social Psychology, 46(5):1097–1108.
Rebetez, M. M. L., Rochat, U., Barsicsa, C., & Martial Van der Linden. (2016). “Procrastination as a self-regulation failure: The role of inhibition, negative affect, and gender”. Personality and Individual Differences, 101 (16): 435-439.
Steel, P. (2007). “The Nature of Procrastination: A Meta-Analytic and Theoretical Review of Quintessential Self-Regulatory Failure”. Psychological Bulletin, 133 (1): 65-94.
Solomoon LJ, Rothblum ED. “Academic procrastination: Frequency and cognitive-behavioral correlates”. J Couns Psychol. 1984; 31 (4): 503-509.
Vinokur A., Michelle Van R. (1993). “Social Support and Undermining in Close Relationships: Their Independent Effects on the Mental Health of Unemployed Persons”. Journal of Personality and Social Psychology, 65 (2): 350-359.